Parkurların Efsane İsmi Lancia Delta Integrale
İsmini İtalya’daki A’Deltona isimli bir büyük deltadan alan Lancia Delta, 1979 yılında ilk dört
tekerlekten çekişli versiyonunu prototip olarak üretti. 1982 yılında Turin Motor Show’da
sergilenen otomobil bundan tam dört yıl sonra 1986’da standart Delta Integrale olarak
piyasaya çıktı. Dört tekerlekten çekişli, 2.0 litrelik 8V bir motorla donatılmış olan otomobil
165 bg güç üretiyordu. 1989 yılında bu otomobili 16V motora sahip Integrale izledi. Güçler
artık iyice artıyordu. İlk versiyon 185 bg’lik bir güce sahipken ardından gelen turbo motor
200 bg güce sahipti. Bu arada 80’li yıllarda ralli parkurlarında inanılmaz heyecanlar
yaşanıyordu.
Telaffuz ederken bile heyecanlandığımız beygir güçlerine sahip grup B kategorisindeki ralli otomobillerinin kıyasıya mücadelesi yaşanan ölümlerin ardından çok uzun sürmedi. O yıllarda parkurlarda fırtına gibi esen Delta S4’ün yerine gelecek isim merak ediliyordu. Grup B’nin iptali ile birlikte Grup A kategorisi yavaş yavaş oluşmaya başlamıştı. Delta Integrale, 1987 yılında Martini Racing sponsorluğunda Markku Alén’le ralli parkurlarındaki yerini aldı.
Fiat grubunun o yıllardaki stratejisi; Touring Car yarışlarında
Alfa Romeo, Formula 1’de Ferrari ve Dünya Ralli Şampiyonası’nda da Lancia olacaktı. Ve
hesaplar tuttu, şampiyonluklar ardı ardına geliyordu. 1987 yılında ilk şampiyonluk Fin pilot
Juha Kankkunen ile geldi. Ardından Miki Biasion 1988-1989 yıllarında iki kez üst üste
şampiyonluk kazanarak duble yaptı.
Lancia Delta Integrale parkurların tartışmasız en başarılı otomobiliydi. 1987-1992 yılları arasında üst üste gelen 6 markalar şampiyonluğu markanın ne kadar başarılı bir yarış stratejisi olduğunu da ortaya koyuyordu. Bu arada rallide yaşanan başarılar otomobilin yol versiyonlarını da bir hayli popüler hale getirmişti. Özellikle de Evoluzione serisi hem görsel hem de performans açısından oldukça fazla ilgi görüyordu.
1991 yılının Ekim ayında üretimi gerçekleştirilen Evoluzione I modelinde güç artık 210
bg’oldu. Arttırılan güç ile orantılı olarak otomobil süspansiyon ve fren sistemleri de yeniden
revize edildi. Standart Delta Integrale’ye göre genişleyen çamurlukları ve gövdesi de agresif
görünümü daha da arttırdı. 1993 yılında üretilen son Delta Integrale olma özelliği taşıyan
Evoluzione II modeli 5 beygirlik güç artışı ile 215 bg’lik bir güce sahipti. Aynı zamanda
Evoluzione III olarakta anılan bu model serisinin son versiyonu olan bir model olduğu için
Lancia tutkunlarını bir hayli üzecekti.
Lancia Delta Integrale sürüş özellikleri bakımından inanılmaz agresif bir sürüş karakterine sahip bir otomobildi. Onu limitlerinde kullanmak için otomobili hissetmek birinci kuraldı. Orta diferansiyelin gücü arkaya daha yoğun bir bir şekilde vermesi, otomobilin virajlarda daha fazla kaymasına neden oluyordu. Bu da çok daha keyifli bir sürüş karakteri ortaya çıkarıyordu.
